KARAR İNCELEMESİ

Anayasa Mahkemesinin 05.03.2020 tarihli resmi gazetede yayınlanan kararı, barındırdığı belirsizlikler sebebiyle herkesi tedirgin eden e-tebligat kurumuna yeni bir tartışma konusu kazandırdı.

Ne Olmuştu?

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 18.09.2019 tarihli, 2019/3962 E., 2019/16152 K. sayılı kararında yasanın “Elektronik yolla tebligat, muhatabın elektronik adresine ulaştığı tarihi izleyen beşinci günün sonunda yapılmış sayılır.” Hükmünü es geçerek süreyi tebligatın ulaştırıldığı ve okunduğu günden itibaren hesaplamış hukuk dünyasınca büyük bir tepkiyle karşılanmıştı. Ardından aynı daire 03.12.2019 tarihli, 2019/7836 E. 2019/21446 K. sayılı kararıyla yukarıda belirtilen kararını ortadan kaldırmış ve tebligatın okunup okunmadığına bakılmaksızın 5 günlük ek sürenin sonunda tebliğin yapılmış sayılacağına hükmetmişti.

E-tebligatın okunmuş olmasının önemli olmaması tebliğin 5 günlük ek sürenin sonunda yapılmış sayılması avukatlara derin bir nefes aldırmıştı ki Anayasa Mahkemesi bu durumun tebliğden itibaren başlayan süreler için olduğuna öğrenilmeden itibaren başlayan süreler için tebligatın okunma tarihinin önemli olduğuna karar verdi.

Nedir bu “okuma”?

Bildiğiniz üzere e-tebligat mazbatasında tebligatın okunduğu tarih gösteriliyor. Bu okunma tarihi ise tebligata tıklandığında oluşan delil ile belirleniyor. Ancak buradaki bir sıkıntı bu delil yukarıda belirtildiği üzere tebligata tıklandığında oluşuyor. Tebligata tıklandığında ise karşımıza şöyle bir görüntü çıkıyor.

Bu aşamadan sonra bir de sol tarafta bulunan içeriğe tıklayıp kararı indirmemiz gerekiyor ancak e-tebligat sistemi bu aşamaya bir sonuç bağlamamış yukarıdaki ekrana geldiğiniz anda tebligatı okumuş sayılıyorsunuz. Bu sebeple Anayasa Mahkemesinin dayandığı “tebligatın okunmuş olması”na ilişkin delil aslında yeterli olmuyor. Somut bir delil olmaması sebebiyle bu kararın uygulamadaki yansıması farklı noktalara gelebilir.

Sonuç

Usul Hukuku gibi tabiatı gereği çok katı olan bir kurum için hayati önem taşıyan ve avukatlarca kullanılması zorunlu olan e-tebligatın hala böylesi tartışmalara yol açıyor olması maalesef yeni mağduriyetlere sebebiyet vermeye devam edeceğini bizlere gösteriyor.

Böylesine tartışmalı bir kuruma dayanarak bireysel başvurunun reddedilmesinin “mahkemeye erişim hakkı ihlali” doğurması ihtimalini başka bir yazıda tartışmak üzere şimdilik bir kenara bırakıyorum.